΄ΣΗΜΕΡΑ Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ Η ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΣ
Δευτετερονόμιον 26,17
"τον θεον είλου (να επιλέξεις ή να εκλέξεις )σημερον ειναι σου θεον και πορευεσθαι εν ταις οδοις αυτου και φυλασσεσθαι τα δικαιωματα και τα κριματα αυτου και υπακουειν της φωνης αυτου"
--------------------------------------------------
είλου =προστακτική αορ. β΄του ρ. αιρούμαι (μέση φωνή με ενεργητ.διάθεση του αιρέω-αιρώ ) που σημαίνει επιλέγω ή εκλέγω ή προτιμώ!
Υπογραμμίζουμε εδώ οτι το ρημα "αιρούμαι" είναι μεση φωνή του αιρώ αλλά με ενεργητική διάθεση ...που εμφαντικά αναδεικνύει την επιλογή - εκλογή που κανουμε με ενεργεια της βούλησής μας ή της καρδίας μας.
συμπέρασμα
Σήμερα επιλέγουμε ή εκλέγουμε τον Θεό να είναι Θεός μας και σήμερα επίσης επιλέγουμε να περπατούμε τους δρόμους Του και σήμερα επιλέγουμε να φυλάττουμε ολα τα δικαιώματα και τα κρίματά Του....και σήμερα επιλέγουμε να υπακούμε στη φωνή Του!
Αυτό ακριβώς που ζητούσε τότε ο Θεός να κάμει ο λαός Ισραήλ ,το ίδιο ζητάει και σήμερα απο τον εν πνευματι λαό Ισραηλ!
Και συνεχίζει η Αγία Γραφή Δευτ/μιο. 26,18
"και κυριος είλατο (επέλεξε ) σε σημερον γενεσθαι σεαυτώ λαον περιουσιον καθαπερ(οπως ακριβώς) ειπεν σοι φυλασσειν πασας τας εντολας αυτου"
Εδώ λοιπόν εφόσον εμεις επιλέγουμε να υπακούουμε και πράτουμε το θελημα Του Θεού τότε και ο Θεός επιλέγει εμάς ως περιούσιον-εκλεκτό λαό δικό Του.
Υπάρχει δηλ μιά ταυτόχρονη αμοιβαία επιλογή-εκλογή μεταξύ του Θεού και του λαού Του που υπακούει πράττοντας οσα ο Θεός απαιτεί να πράττει ώστε να αποδεικνυεται εμπρακτως η πίστη του λαού Του !
Στο προηγ. εδάφιο 16 πριν το "τον Θεό ειλου σήμερον είναι σου Θεόν" υπάρχει η απαιτηση του Θεού "εν τη ημερα ταυτη Κύριος ο Θεός ενετείλατο σοι ποιησαι πάντα τα δικαιώματα και τα κρίματα και φυλλαξασθε και ποιησετε αυτά εξ ολης της καρδίας σας και εξ όλης της ψυχής σας".
και στο Δευτερονόμιο κεφ 30 ,11-12,14 διαβάζουμε οτι "αυτή η εντολή που Εγώ σε προσταζω-εντελλομαι σοι σήμερον ου υπέρογκος εστιν (δεν ειναι πολύ βαρειά) ουδέ μακράν απο σου εστιν . Δεν ειναι στον ουρανό ωστε να πεις ...ποιός θα ανέβει για μας στον ουρανό για να μας την φέρει για να την ακούσουμε και να την εκτελέσουμε...αλλά ειναι πολύ κοντά ο λόγος στο στόμα σου,και στην καρδιά σου για να τον εκτελείς.
"και κυριος είλατο (επέλεξε ) σε σημερον γενεσθαι σεαυτώ λαον περιουσιον καθαπερ(οπως ακριβώς) ειπεν σοι φυλασσειν πασας τας εντολας αυτου"
Εδώ λοιπόν εφόσον εμεις επιλέγουμε να υπακούουμε και πράτουμε το θελημα Του Θεού τότε και ο Θεός επιλέγει εμάς ως περιούσιον-εκλεκτό λαό δικό Του.
Υπάρχει δηλ μιά ταυτόχρονη αμοιβαία επιλογή-εκλογή μεταξύ του Θεού και του λαού Του που υπακούει πράττοντας οσα ο Θεός απαιτεί να πράττει ώστε να αποδεικνυεται εμπρακτως η πίστη του λαού Του !
Στο προηγ. εδάφιο 16 πριν το "τον Θεό ειλου σήμερον είναι σου Θεόν" υπάρχει η απαιτηση του Θεού "εν τη ημερα ταυτη Κύριος ο Θεός ενετείλατο σοι ποιησαι πάντα τα δικαιώματα και τα κρίματα και φυλλαξασθε και ποιησετε αυτά εξ ολης της καρδίας σας και εξ όλης της ψυχής σας".
και στο Δευτερονόμιο κεφ 30 ,11-12,14 διαβάζουμε οτι "αυτή η εντολή που Εγώ σε προσταζω-εντελλομαι σοι σήμερον ου υπέρογκος εστιν (δεν ειναι πολύ βαρειά) ουδέ μακράν απο σου εστιν . Δεν ειναι στον ουρανό ωστε να πεις ...ποιός θα ανέβει για μας στον ουρανό για να μας την φέρει για να την ακούσουμε και να την εκτελέσουμε...αλλά ειναι πολύ κοντά ο λόγος στο στόμα σου,και στην καρδιά σου για να τον εκτελείς.
Παρατηρούμαι οτι ο Χριστός ειπε οτι οι εντολές που σας δίνω δεν ειναι βαρειές αλλά και ο απ.Παυλος επαναλαμβάνει τα λόγια αυτά δείχνοντας οτι ο λόγος πρέπει να ειναι ενωμένος με την πίστη για να σωθεί ο ανθρωπος και αυτό ίσχυε και τότε, αλλά και διαχρονικά στην Σημερον ημέρα της σωτηρίας! Λόγος ενωμένος με την πίστη ήτοι ταυτισμένος με την μαρτυρία της υπακοής τότε στην εντολή του Θεού που εδίδετο μεσω του προφήτη Μωυσή αλλά και της υπακοής στην εντολή του Θεού που θα εδίδετο μεσω του Χριστού ως Κυρίου που θα οριζε και θα εστελνε ο Θεός και για τον οποίο ρητά προειπε στην Εκκλησία, οτι θα στειλει εναν προφήτη σαν τον Μωυσή και αυτόν πρέπει να ακούσετε εσείς ολοι ως λαός Θεού διαχρονικός για να μη απωλεσθειτε, παρακούοντας του μελλοντος να ελθει Χριστού!
Μια ειναι η εντολή του Θεού που πρεπει να υπακούσει η διαχρονική Εκκλησία του λαού Του και αυτή ειναι η Εκκλησία των υπακουόντων στην μία αγια εντολή που δεν ηταν ποτέ υπερογκος ή πολύ βαρειά για να μη μπορούν να την εκτελέσουν, καθώς για να την εκτελέσουν επρεπε πρωτα να εχουν κανει περιτομή στη καρδία τους ενεργητικά και αυτόβουλα , αυτοπροαίρετα δειχνοντας την αγάπη προς τον Θεό εκ καθαράς καρδίας.
Ο Θεός δεν ζητούσε βαρεια και υπερογκα πράγματα απο τον ανεκαθεν λαό Του αλλά μια καρδιά ευδοκίας ολικά διαθεσιμης στο να πράττει το αποκαλυμένο στην καθε εποχή ρητό θέλημα του Θεού ! σχετ εδ. Δευτ. 29,29
Βασικά μία ηταν η εντολή του Θεού προς τους ανθρώπους να εκλέξουν-επιλέξουν με πάσα ειλικρίνεια καρδιάς τον Θεό ως μοναδικό Θεό τους και Κύριό τους και Αυτόν μονο να λατρευουν με πάσα ευγνωμοσύνη ως Θεό και Σωτηρα τους!
Βασικά μία ηταν η εντολή του Θεού προς τους ανθρώπους να εκλέξουν-επιλέξουν με πάσα ειλικρίνεια καρδιάς τον Θεό ως μοναδικό Θεό τους και Κύριό τους και Αυτόν μονο να λατρευουν με πάσα ευγνωμοσύνη ως Θεό και Σωτηρα τους!
Τουτο ηταν αναγκαίο και κρίσιμο γιατί χωρίς την ευσυνειδητη πίστη-υπακοή προς τον Θεό θα ησαν χαμένοι αιωνίως ένεκεν της αμαρτίας και της απιστίας τους.
Γι αυτό και η λατρεία ξένων θεών που οι πατερες τους δεν εγνωρι-σαν συνιστούσε απιστία στη σχέση αγάπης και ευγνωμοσύνης προς τον Θεό, ήτοι πνευματικής πορνείας και απάτης και αυτομάτως επήρχετο η διακοπή της σχέσης αγαπης και αληθείας με τον Θεό!
Και η οποία βεβαίως μοιραια οδηγούσε στην απωλεια της ζωής.
Γι αυτό ηθελε ο Θεός με τις διαφορες ρητές εντολές να διαφυλλάξει τον λαό απο το να λατρευσει άλλους θεούς των εθνών.Ο Θεός πάντοτε εδινε περιθωριο εντός της Σήμερον Ημέρας στους ανθρώπους αν μετανοούσαν και επέστρεφαν απο τις αμαρτίες τους μέσω της θυσίας του Αμνού Του που προαπεικονίζετο αναμηνηστικά στις προσφορές θυσιών ζώων για το προ Χριστού διάστημα .
Και οπως βλέπουμε απαιτούσε ο Θεός μετανοια εντος την ΣΗΜΕΡΟΝ ΗΜΕΡΑΣ γιατί Μελλοντικη ημερα σωτηριας δεν υπάρχει και αυτό το βλέπουμε σε ολες τις εικόνες στη Π.Δ, οταν ο Θεός απαιτούσε τον καθημερινό αγιασμό αλλά και την αποβολή και εξολόθρευση του κακού απο αναμεσά τους.
Ο Θεός κατοικούσε ανάμεσα στον λαό Του το άγιο που αγιαζόταν και πρόσεχε να τηρεί τα δικαιωματα και τα κρίματα ητοι να εργαζεται δικαιοσύνη με πάσα επιμέλεια αλλά και να καταδικάζει καθε αμαρτία και ακαθαρσία και να την αφαιρεί απο τη ζωή του
Παρακάτω αναγκαίες επεξηγησεις περι των δικαιωμάτων και κριμάτων του Θεού. Ποιά είναι τα δικαιώματα και ποια τα κρίματα του Θεού που περιμένει ο Θεός να τα φυλλάξουμε με ολη μας την ψυχή και με οόλη την καρδία, ωστε να αποκτήσουμε το δικαιωμα μετοχής στην ανασταση προς ζωή αιώνιον!
*Δικαιώματα (μεταφρ. Φίλου = διαταγματα) , στα αγγλικά ORDINANCES
"ποιησαι πάντα τα δικαιώματα" =να πραττουμε το δίκαιο σε κάθε περιπτωση. να διακρίνουμε το δίκαιο απο το άδικο και να εχουμε το θαρρος να μαρτυρούμε υπερ του δικαίου,να εργαζόμαστε δικαιοσύνη οπως επι παραδείγματι ο Κορνήλιος έπραττε,το φυσικό δίκαιο με ευσεινηδισία ,οτι επιτασσει ο αγραφος ηθικός νόμος ,το πρέπον ,το ανιδιοτελές - το δίκαιο ανεξαρτητως συμφέροντος.
δικαιωμα λεξικογραφικά =πράξις διακιοσύνης,αλλά κυρίως η επανορθωσις αδικίας! 2. αθώωσις,πράξις δικαιώσεως.- ...δικαία απαιτησις.(δικαιωμα απο το ρ.δικαιόω που σημαίνει = καθιστώ τι ορθόν,δίκαιον)
*Δικαίωσις = απονομή του δικαιου εις τινα,η επιβολή δικαιοσύνης
Κρίματα στα αγγλκά JUDGMENTS= πληθ. του "κρίμα" που σημαίνει καταδίκη, καταδικαστική απόφαση.(μεταφρ Φιλου =κρίσεις)
Κριματα εδώ είναι αυτό που απαιτεί ο Θεός απο τους δικους Του πιστούς να ποιήσουν δηλ να καταδικάσουν ενσυνειδήτως οτιδήποτε είναι κακό , πονηρό, ψευδές, ανάξιο, αδικο, ασεβές . με μια λέξη οτιδήποτε φαύλο έργο καθως ισχύει οτι τα φαυλα πραξαντες θα αναστηθούν προς κρίσιν οπου θα λάβουν το κρίμα το αιώνιο ητοι την αιώνια απώλεια όστις ειναι ο δευτερος θανατος.
