Ο απ Παυλος στους πιστούς Κολοσσαείς γράφει για να τους ενισχύσει εναντίον εκείνων που τους έκριναν* δηλ. τους κατηγορούσαν η κατεκριναν για θέματα φαγητού, ποτού, εορτών, νεομηνιών και σαββάτων.
Σημ. (*) εδώ είναι ιδιαιτερα σημαντικό να πούμε για την σωστή σημασία του ρ. Κρίνω που σημαίνει κατηγορώ ή και τιμωρώ και οχι αποφασίζω η κρινω με την έννοια του νομίζω,εξετάζω,ή θεωρώ, που ειναι όμως ερμηνειες στα νεοελληνικά και οχι στα αρχαία Ελληνικά που εχει γραφεί η αγια Γραφή.
Στα αρχαία Ελληνικά λοιπον το ρήμα "κρίνω" και τα παράγωγά του "κρίση" , "κρίμα" εχουν πάντοτε την τιμωρητική σημασία που εχει το ρ.κατηγορώ. π.χ "ο δίκαιος δεν ερχεται εις κριση" σημαινει "ο δικαιος δεν προκειται να κατηγορηθει ή να τιμωρηθει ως ενοχος"
Εδω λοιπον ο απ Παυλος λέγει στους αδελφούς οτι κανενας να μη σας κατηγορήσει ώς ενοχους παραβασης για φαγητό ή ποτό ή νεομηνία ή για Σαββατα δηλ να μη σας κατακρίνει γι αυτα τα θεματα καθόλου.Ο απ Παυλος λοιπον γράφει στους πιστούς Κολοσσαείς :
« Ας μη σας κρίνη(κατηγορεί) λοιπόν μηδείς για φαγητό ή για ποτό, ή για λόγο εορτής ή νεομηνίας ή σαββάτων. Τα οποία είναι σκιά των μελλόντων, το σώμα όμως είναι του Χριστού. » Κολ. β΄ 16,
Τα τυπικά σαββατα λοιπον ειναι και αυτα σκια των μελλόντων, λέγει ο απ Παυλος, και αρα δεν υφίστανται, οπως η σκια δεν εχει υποσταση.
Ετσι λοιπόν ο απ Παυλος ξεκαθαρίζει οτι δεν υπάρχει καμια κατακριση στους πιστούς του Χριστού που δεν τηρούν το τυπικό Σαββατο του νόμου του Μωυσέως. Και δεν επιτρέπει κάποιον Ιουδαϊζοντα να επιβάλλει κατάκριση για θέματα φαγητων η εορτων η νεομηνιων η σαββατων που ολα ηταν σκιά των μελλοντων δηλ υποδήλωναν πνευματικές πραγματικότητες που θα ερχόντουσαν μεταγενεστερως δηλ. στην μετα Χριστό εποχή και που αυτές θα ειχαν σημασία πραγματική ητοι πνευματική υπόσταση!
Ο μελλων να ελθει Σαββατισμός αυτός θα εχει πραγματική υπόσταση δηλ μέλλει να υπάρξει για τον λαο του Θεού ,τον πνευματικό Ισραήλ.
Διαβαζουμε τα σχετικα εδαφια Εβρ .δ΄/4,9-10,
« Άρα απολείπεται σαββατισμός τω λαώ του Θεού...» Εβρ. δ'9-10
«Άρα μένει κατάπαυσις εις τον λαόν του Θεού. Διότι ο εισελθών εις την κατάπαυσιν αυτού, και
αυτός κατέπαυσεν από των έργων αυτού, καθώς ο Θεός από των εαυτού.
εννοιολογικως και πνευματικώς ανακρινομενα
-Σάββατο , εβρ. sabbath δηλ. ανάπαυση-καταπαυση
-Σαββατίζω μελ -σω(Σαββατο), μένω σε ανάπαυση,αναπαυομαι
--Σαββατισμός,κατασταση ανάπαυσης-καταπαυσης ,κατασταση αιωνιου ξεκουράσματος
-Απολείπω Ρ (προφ., συνήθ. στο γ' πρόσ. με άρνηση) για κατι που υπάρχει συνεχώς: π.χ Δεν απολείπουν τα βάσανα.(απο Πυλη γλώσσας)
Εδώ λοιπόν η φράση "απολείπεται σαββατισμός" σημαίνει το κάποιοι θα έχουν ένα Σάββατο -μια κατάπαυση που θα υπάρχει συνεχως! ήτοι μια αιώνια ανάπαυση ,μια αιώνια ζωή απόλαυσης Σωτηρίας!
Οταν λέγει ο απ.Παυλος προς τους πιστούς, οτι κανεις να μη σε ελέγχει περι μη τηρησης του τυπικού Σαββατου, καθως αυτό ειναι η σκια της μελλούσης -ερχομενης οπου ναναι καταστασης αιωνιου ξεκουράσματος (= αυτό σημαινει Σαββατισμός ενν.για τον πιστό λαο του Θεού) (σχετ εδάφιο Εβρ. δ'9. )δηλ οπου θα εισελθουν οι πιστοι του Θεού στην αιωνια αναπαυση απο των κοπων των εργων υπακοής πίστεως που γίνονται κατα την Σημερον ημερα σωτηριας τους!
Γι αυτό και λέγει ο απ Παυλος εβρ 4,11 ασ σπουδάσωμεν λοιπον (ας μαθουμε μετα σπουδής λοιπον την υπακοή στον λόγο του Χριστού ) για να εισέλθωμεν εις εκεινην την καταπαυση(την αιωνια αναπαυση,το αιωνιο Σαββατο της ξεκούρασης-αναπαυσης του λαού του Θεού οταν κληρονομούν ως οι ευλογημενοι του Θεού την Βασιλεια του Θεού !
στην Αποκάλυψη 14,13 διαβαζουμε οτι οι πιστοί του Χριστού είναι μακάριοι-ευλογημενοι του Πατρός καθως θα κληρονομησουν την αιωνια ζωη αναπαυσεως απο των κοπων των επειδή ακριβως εμειναν πιστοί μεχρι θανατου - εκοιμηθησαν εν Κυρίω
το σχετικο εδάφιο
"Και ήκουσα φωνήν εκ του ουρανού λέγουσαν προς εμέ· Γράψον, Μακάριοι οι νεκροί, οίτινες αποθνήσκουσιν εν Κυρίω από του νυν. Ναι, λέγει το Πνεύμα, διά να αναπαυθώσιν από των κόπων αυτών, και τα έργα αυτών ακολουθούσι με αυτούς"
Στην Αποκαλυψη14,11 επίσης διαβαζουμε ποιοι δεν έχουσιν ανάπαυσιν ημέραν και νύκτα ητοι αιωνια (οσοι προσκυνούν το θηρίον και την εικόνα αυτού και λαμβάνουν χάραγμα επί του μετώπου αυτων ή επί της χειρός αυτων),πότε;οταν ελθει η ημερα που θα πιουν εκ του οίνου του θυμού του Θεού του κεκερασμένου ακράτου εν τω ποτηρίω της οργής αυτού, και οι οποίοι θα βασανισθούν με πυρ και θείον ενώπιον των αγίων αγγέλων και ενώπιον του Αρνίου.
Παρατηρούμε δω οτι ο καπνος του βασανισμου αυτων που εχουν λαβει το χαραγμα επι των μετωπων ενν της διανοίας τους (σαφής χαρακτηρισμός του τριαδοθεϊστικού Αντιχριστιανισμού-Ψευτοχριστιανισμού των εσχατων καιρων), αναφερεται οτι ανεβαινει εις αιωνας αιωνων καιομενοι με πυρ και θυο.... σαφής ο συμβολισμος της γεενας του πυρρός οστις ειναι ο δευτερος θανατος οπου ριχνονται οι ψευδοπροφητες και ψευδόχριστοι και ολοι οι αγαπώντες και ποιουντες το Ψευδος
Ετσι λοπόν ο καπνός του αιωνιου βασανισμού των αδίκων μαλιστα των εν αποστασία ψευδοχρίστων με πυρ και θειο ειναι βεβαιως το αντιθετο της αιωνιας αναπαυσης -αιωνιας ζωής των δικαίων πιστων του Θεού
σχετικα εδαφια Αποκ 14,9-12
"Και τρίτος άγγελος ηκολούθησεν αυτούς, λέγων μετά φωνής μεγάλης· Όστις προσκυνεί το θηρίον και την εικόνα αυτού και λαμβάνει χάραγμα επί του μετώπου αυτού ή επί της χειρός αυτού,
10και αυτός θέλει πίει εκ του οίνου του θυμού του Θεού του κεκερασμένου ακράτου εν τω ποτηρίω της οργής αυτού, και θέλει βασανισθή με πυρ και θείον ενώπιον των αγίων αγγέλων και ενώπιον του Αρνίου.
11Και ο καπνός του βασανισμού αυτών αναβαίνει εις αιώνας αιώνων, και δεν έχουσιν ανάπαυσιν ημέραν και νύκτα όσοι προσκυνούσι το θηρίον και την εικόνα αυτού και όστις λαμβάνει το χάραγμα του ονόματος αυτού.
Εξ'αλλου ο απ.Παύλος μίλησε για όσους ειναι υπο Νόμο,ενν.νόμο του Μωυσέως και αφορά τους Εβραίους προ Χριστού ,οι οποιοι τότε κρίνονταν με τον Νομο .Μιλησε όμως και για όσους δεν εχουν Νομο Μωυσέως δηλ τους εξ εθνων οτι κρίνονται χωρίς Νομου Μωυσέως αλλά δια του νόμου της συνειδήσεως καθως εχοντες αυτο τον ηθικό αγραφο νομο εντός τους ,ποιούν τα του Νομου του Θεού ηθικά-πνευματικά προσταγματα.
Οι πιστοί της Καινής Διαθήνης ,ειτε εκ των εθνων ειτε εκ του Ισραηλ δεν διαχωρίζονται αλλά υπόκεινται όλοι ως εθνος αγιο,λαός περιούσιος του Θεού στον πνευματικό νομο πίστεως-υπακοής εις Χριστόν και οχι πίστεως -υπακοής εις Μωυση. Ο απ Παυλος συνιστά αυτό τον νόμο πλεον ,τον νομο πιστεως υπακοής στον Χριστό που ειναι ο Κύριος και του Σαββατου. Ειπε πολύ καθαρά ο Χριστός ολος ο Νομος του Μωυσή και των προφητων στην ουσία περιλαμβανονται σε δυο εντολές που τις αναφερει ο Χριστός στην Διδασκαλία Του και που αυτές πρέπει να τηρούμε ενν. πρακτικά όχι τυπικά.... και αυτές οι δυο εντολές ειναι η αγαπη εξ ολης της ψυχής σου,εξ ολης της διανοίας ,εξ όλης της καρδίας σου προς τον Θεό και προς τον Πλησίον σου.
Επίσης η Αποστολική οδηγία που εδωθη στους εξ εθνων πιστούς ηταν να απεχουν απο πορνειας,πνικτου και απο αιματος και απο μολυσμάτων των ειδώλων και βεβαιως να μη φορτωνονται με τυπικες διατάξεις του Μωσαίκου νόμου όπως ηταν η περιτομή της σαρκός αλλά και η τυπική τηρηση της αεργίας του Σαββατου
διαβαζουμε σχετικα ομιλια απ Πέτρου στις Πραξεις 15 ,19-20
"Δια τούτο εγώ κρίνω να μην ενοχλούμεν και να μη φορτώνωμεν με τας διατάξεις του μωσαϊκού νόμου τους εθνικούς, οι οποίοι επιστρέφουν με πίστιν στον Θεόν.Αλλά κρίνω μόνον να στείλωμε εις αυτούς γραπτόν μήμυμα να απέχουν από τους μολυσμούς των ειδώλων, από την πορνείαν και να μη τρώγουν πνιγμένον ζώον και να μη πίνουν αίμα.
