Το δίπολο να πράττει ο άνθρωπος την ηθική η την ανηθικότητα , το ψευδος η την αλήθεια , την ακακία ή τη κακία , να καλλιεργει την φρόνηση/σοφία ή την αφρωσύνη/ασοφία και γενικώς να μπορεί να επιλέγει μεταξύ καλού ή κακού γεννηθηκε μετα την πτώση του Αδαμ και αφορά ολους εμας τους μεταγενεστέρους. Και τουτο επειδή πριν πέσει ο Αδαμ δεν υπήρχε γνωση σ αυτον περι καλού και κακού. Οταν επεσε στη παρακοή τοτε ήλθε ενωπιον του η γνωση της διαφοράς μεταξύ καλού και κακού...
Επειδή ακριβώς ο Θεός δια του Χριστού δημιούργησε τον άνθρωπο να έχει ελευθερία επιλογής του είπε να μη πλησιάσει το δένδρο της γνώσεως του καλού και του κακού . Ήθελε να τον προφυλάξει και για αυτό δεν ήθελε ο Θεός καν να έλθει ο άνθρωπος σε τέτοια θέση που να πρέπει να επιλέξει ένα από τα δύο, και τούτο επειδή το κακό που ταυτίζεται με τον Διάβολο υπερβαίνει την ηθική αντίσταση του ανθρώπου και έτσι σίγουρα θα έπεφτε ο άνθρωπος στο να πράξει το κακό.
Ο Αδαμ είχε φτιαχτεί κατ΄εικόνα και ομοίωση του Θεού Πατρός αλλά και του θεού Υιου και μπορούσε εύκολα να υπακούει στις εντολές του Θεού χωρίς να έχει προ των οφθαλμών του την έννοια του κακού. Όταν όμως γνώρισε την ύπαρξη του κακού τότε έπεσε και έχασε την ελευθερία του γινόμενος δούλος του Διαβόλου μέσω των κακών επιθυμιών που διοχετεύθηκαν από τον Πονηρό και βέβαια βρήκαν πύλη εισόδου εντός των πρωτοπλάστων.
Παρατηρούμε οτι η εξαπάτηση που κανει ο Διαβολος έχει θρησκευτικό χαρακτήρα , καθως λέγει προς τους πρωτοπλάστους οτι ακολουθώντας την συμβουλή μου θα γίνεται θεοί... ή με αυτο τον τρόπο μπορειτε να αποκτήσετε την θέωση... Το ίδιο δηλ που λένε οι αυτοαποκαλούμενοι θεολόγοι που ειναι στην ουσία ψευδοθεολόγοι, οι οποίοι στην ουσία απεργαζονται την πανουργία του πονηρού καθως με θρησκευτικό ψευδος οχι μονο δεν αποκτάει κανεις θεωση αλλά αιώνια αυτοθανάτωση και απονέκρωση .
Γι αυτό ο Χριστός ονομάζει τον Διάβολο ανθρωποκτόνο καθώς ειναι πατερας του Ψευδους, μάλιστα του εθελοθρησκευτικού Ψευδους, ο οποιος θανατώνει όσους πειθονται στο Ψευδος το οποιο στην μ.Χ εποχή εχει κυρίως τριαδο-θεϊστικό αριθμητικό χαρακτηριστικό (βλ. τρεις ίσους ενωμενους θεούς κατασκευασμενους υπο των ανθρωπων / trinity manufactured)
Αλλωστε οι πρωτοι που μίλησαν περι θέωσης...ή της αθανασίας της ψυχής, οι οποίοι στην ουσία αναπαρηγαγαν το ιδιο αρχικό ψεμα ησαν οι τριαδοθεϊζοντες ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες του 2-3ου αι. οι οποιοι ησαν εθνικοί και δεν ειχαν καμία σχεση με την Ιουδαιοχριστιανική πίστη των Αποστόλων του Χριστού.
Οι Απόστολοι κηρυτταν τον Χριστό και την ανάσταση, όπως ο απ.Παυλος κήρυξε στην Αθηνα και οχι την ομοούσια θεότητα της αγιας τριαδας και την αθανασία της ψυχής που κηρυττουν οι ψευδαπόστολοι του εθνοτριαδοθεϊσμού.
Το αμάρτημα του Αδάμ δεν έχει σχέση με τα δικά μας αμαρτήματα. Ο Αδαμ μπορούσε να μη πέσει στο αμάρτημα της παρακοής καθώς δεν γνώριζε τον κακό επειδή γεννήθηκε και ήταν αναμαρτητος πριν πεσει...ενω εμείς οι άνθρωποι εκ νηπιοτητος αμαρτάνουμε μαλιστα γεννιομαστε εν αμαρτίαις ήτοι δούλοι των κακών επιθυμιών μας.
Γι αυτό ο απ Παύλος λέγει ότι υπάρχουν δύο συγγένειες: είτε με τον πεπτωκοτα Αδάμ, είτε με τον έσχατο-Νέο Αδάμ τον Χριστό τον ζώντα αιωνίως.
Εάν συνεχίζουμε να είμαστε συγγενείς εν τω Αδάμ ήτοι πράττουμε τα φαυλα εν αμαρτία/αστοχία/αδιαφορία μελλουμε να αποθανουμε αιωνίως , εάν όμως γίνουμε συγγενείς με τον Χριστό ως νέο γενάρχη και πραξουμε τα αγαθα τοτε μέλλουμε να ζήσουμε αιωνιως!
Περι αυτού του θεματος ομιλεί ο απ. Παύλος στην Α΄Κορινθ.
α' 15:22 : "ὥσπερ γὰρ ἐν τῷ Ἀδὰμ πάντες ἀποθνῄσκουσιν, οὕτως καὶ ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζῳοποιηθήσονται."
το ίδιο εδάφιο σε μετάφραση Φίλου: "όπως όλοι πεθαίνουν λόγω συγγένειας με τον Αδάμ,έτσι και όλοι θα ζωοποιηθουν αν έλθουν εις συγγένεια με τον Χριστό"
Ο απ. Παύλος ομιλεί για δυο κατηγορίες γενηθεντων ανθρώπων:
Α) η μία κατηγορία των αδίκων με τον απειθή Αδάμ γενάρχη που είναι όλοι οι τα επίγεια φρονώντες ,οι εν αμαρτια απειθείς άνθρωποι που έπραξαν τα φαυλα εν τω βίω τους και γι αυτό η Γραφη τους ονομάζει αδίκους και των οποίων το τέλος είναι ο αιώνια απώλεια , και
Β) η άλλη κατηγορια των Δικαίων ητοι των πνευματικών εν Αληθεία ευπειθών ανθρωπων με γενάρχη τον Χριστό αναστάντα, που η Γραφή τον ονομάζει έσχατο-νέο Αδαμ, και οι οποίοι θα αποκτήσουν ζωή αιώνια όπως ο Χριστός ακριβώς ζωοποιηθηκε - έλαβε ζωη αιώνια τη στιγμή της αναστασης Του !
Προσέχουμε ότι το ρήμα " ζωοποιηθησονται" αναφέρεται σε όλους όσοι είναι "εν Χριστώ" ήτοι εν τω νεω Αδαμ ! οι οποίοι βεβαιως θα μετέχουν στην μέλλουσα να γίνει ανάσταση προς ζωή!
Συνεπώς ζωοποιηση δηλ απόκτηση ζωής θα αποκτήσουν οι εν Χριστώ ζώντες Σήμερον ήτοι όλοι οι τα αγαθά ποιησαντες οι οποίοι την έσχατη ημέρα θα εγερθούν εκ των μνημείων μετέχοντες στην ανασταση προς ζωή!