Ακολουθεί περίληψη της ομιλιας
Ματθ. 16:26 Επειδη τι ωφελειται ανθρωπος εαν τον κοσμον ολον κερδηση, την δε ψυχην αυτου ζημιωθη; η τι θελει δωσει ανθρωπος εις ανταλλαγην της ψυχης αυτου;
Προηγουμένως από τον Ματθ.16:21-25 διαβάζουμε: "Απο τοτε ηρχισεν ο Ιησους να δεικνυη εις τους μαθητας αυτου οτι πρεπει να υπαγη εις Ιεροσολυμα και να παθη πολλα απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων, και να θανατωθη, και την τριτην ημεραν να αναστηθη."
Εδώ ο Κύριος λέγει ότι πρέπει να πάθει πολλα από τους θρησκευτικούς άρχοντες της Ιερουσαλημ
"Και παραλαβων αυτον ο Πετρος κατ' ιδιαν ηρχισε να επιτιμα αυτον, λεγων· Γενου ιλεως εις σεαυτον, Κυριε· δεν θελει γεινει τουτο εις σε."
Εδώ ο Πετρος σκεπτόμενος εθελοθρησκευτικα και όχι πνευματικά λέγει στον Κύριο : Λυπήσου τον εαυτό σου και μαλιστα επιτιμα επιπλήττει τον Κύριο....στην ουσία του λέγει να μη κάνει το θέλημα του Θεού που ήταν να πεθάνει υπέρ των αμαρτιών του κόσμου αλλά να προστατέψει τον εαυτό Του .
Ποτέ λοιπόν δεν πρέπει να να γινόμαστε «ίλεως» στον σαρκικό εαυτό μας, αλλά να πράττουμε ότι είναι αρεστό στον πνευματικό εαυτό μας , εάν βεβαίως είμαστε νέα εν Χριστώ κτίσματα ....
Ο Χριστός δεν ήτο αρεστός στον εαυτό Του ,δεν έπραττε το αρεστό στον Ίδιο αλλά το αρεστό στον Θεό Πατέρα Αυτου.!
Πρέπει να λοιπόν να φρονουμε και να πράττουμε τα του Θεού δηλ το θέλημα του Θεού και όχι αυτό που αρέσει στον σαρκικό εαυτό μας που είναι βεβαίως να σώσουμε την ψυχούλα μας με το να μη εκτεθουμε σε κίνδυνο ένεκεν της μαρτυρίας της Αλήθειας και γενικώς ένεκεν της δικαιοσύνης .
Για αυτό ο Κύριος απαντά στον Πέτρο τα εξής: "Εκεινος δε στραφεις ειπε προς τον Πετρον· Υπαγε οπισω μου, Σατανα· σκανδαλον μου εισαι· διοτι δεν φρονεις τα του Θεου, αλλα τα των ανθρωπων. Τοτε ο Ιησους ειπε προς τους μαθητας αυτου· Εαν τις θελη να ελθη οπισω μου, ας απαρνηθη εαυτον και ας σηκωση τον σταυρον αυτου και ας με ακολουθη".
Εδώ ο Κύριος λέγει ποιος είναι ο σταυρος του κάθε πιστού μαθητή Του και πως πρέπει να τον σηκώσουμε και να Τον ακολουθούμε. Ο σταυρος είναι ο διωγμός και οι θλίψεις που έχουν να κάνουν με όσα δεινά προκύπτουν ένεκεν δικαιοσύνης και ένεκεν της μαρτυρίας της Αλήθειας σένα κόσμο εθελοθρησκευτικου Ψευδους.
Ισχύει βεβαίως το "Όσοι θέλουν να ζήσουν ευσεβώς θέλουσι διωχθεί " όπως και το αντίστροφο "όσοι δεν θέλουν να ζήσουν ευσεβώς δηλ με υπακοή της πίστεως της αγίας δεν θα διωχθούν αλλά θα έχουν πρόσκαιρη - εφήμερη εθελοθρησκευτικη κατά το δοκούν των πολλών μια ζωή απόλαυσης πλην ζωής εν αμαρτία και αστοχια και έτσι όλοι προστατεύουν την ψυχούλα τους με αποτέλεσμα να την χάσουν αιωνίως καθώς δεν εγιναν εκτελεστές έργου υπακοής στον Χριστό αλλά έγιναν απλά ακροατές και θεατές.
Δυστυχώς οι πιο πολλοί διώκονται ένεκεν του δόγματος τους και ένεκεν των ανθρωπίνων παραδόσεων τους όπως είναι κυρίως οι Τριάδοθε-ι-στικες παραδόσεις των εθνικών όλου του κόσμου...που όνομα έχουν ότι ζουν πλην είναι νεκροί πνευματικά, και ο Χριστός θα τους πει την ημέρα της κρίσεως και απωλειας των αδίκων , ότι ποτέ δεν σας εγνωρισα καθώς δεν γινηκατε πρακτικά ακολουθητές Μου αλλά ακολουθούσατε τους εθελοθρησκευτικους σας διδασκάλους ....
Για αυτό λέγει το παρακάτω ο Κυριος ότι όποιος προτιμήσει να χάσει την εθελοθρησκευτικη ψυχούλα του για να κερδίσει τον Χριστό Κύριο του,αυτός μονο θα σωσει τον εαυτό του.
Όποιος δηλ. τολμήσει να απορρίψει τον εθελοθρησκευτικα διαμορφωμένο εαυτό του, και αυτό μπορεί να το κανει μονο εαν τον θεωρήσει σκύβαλο και ρυπαρό ιματιο και αυτό βεβαιως το κανει ενεκεν και για χάρη του Χριστού αυτός μόνο θα σωθεί αιωνίως . "Διοτι οστις θελει να σωση την ψυχή αυτου, θελει απολεσει αυτην· και οστις απολεση την ψυχή αυτου ενεκεν εμου, θελει ευρει αυτην."
Στην ομιλία περιλαμβάνεται και αναφορά στον Νεύτωνα σχετικά με την ερμηνεία του στο ποιο είναι το Θηρίο που λέγει η Αποκάλυψη, το οποίο έχει δύο κέρατα που μοιάζουν με αρνιου..μπορείτε να το δειτε αν θελετε, όταν βεβαίως έχετε χρόνο ...Είναι μεν μεγάλης κάπως διάρκειας αλλά πιστεύω ότι θίγει το μεγάλο θέμα της απαραίτητης κακοπαθησης που πρέπει ολοι οι πιστοί του Χριστού να πάθουν ήτοι να διωχθούν ένεκεν δικαιοσύνης και ένεκεν της μαρτυρίας Αλήθειας .
Πρέπει δηλ να γινουμε όλοι συνεργοί του Χριστού και κοινωνοί των παθημάτων Αυτού. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο οταν λέμε το άσπρο άσπρο και το μαυρο μαύρο και γενικά με το να ελέγχουμε το κοσμο , κυρίως τον εθελοθρησκευτικο τριαδοθε-ι-στικο κόσμο περι της ανομίας του και εννοείται να μη συντρεχουμε -συνευδοκουμε στην αυτή εκχύλιση της ανομιας ,ούτε να μένουμε απαθείς,άπραγοι και δειλοί θεατές στις θλίψεις και τους διωγμούς της Εκκλησίας του Χριστού ενάντια στην βασιλευόμενη εν τω κόσμω ανομία της αποστασίας των εσχάτων καιρων
