" Ημείς εξεύρομεν ότι μετέβημεν εκ του θανάτου εις την ζωήν, διότι αγαπώμεν τους αδελφούς,όστις δεν αγαπά τον αδελφόν μένει εν τω θανάτω." Α Ιωαν . γ : 14
Θεμελιώδες το εδάφιο αυτό , που αναφέρει ο απ Ιωαννης , στο πως μας βλέπει ο Θεός ως πνευματικά ζωντες επειδή ακριβως αγαπώμεν τους αδελφούς ! Συνδέει δηλ. την υπαρξη ζωσας πνευματικότητας των πιστών του Χριστού με την εφαρμοσμένη-κοινωνούμενη αγάπη που εχουν μεταξύ τους!
Έτσι καταλαβαίνουμε ότι Σήμερον όσοι λογίζονται δίκαιοι εκ πίστεως από τον Θεό έχουν ήδη μεταβεί από την γενική του ανομου κόσμου κατάσταση θανάτου ενν. του δεύτερου θανάτου ήτοι απώλειας ,μια απώλεια στην οποία όλοι οι άδικοι του κόσμου - οι νεκροί πνευματικά έχουν ηδη καταδικασθεί ερήμην...και την οποία κατάσταση θανάτου ο απ Παύλος ονομάζει βασιλεία του σκότους...
Έτσι μόνο οι δίκαιοι πιστοί του Χριστού έχουν μεταβεί πνευματικά στη κατασταση ζωής ως ζώντες εν Χριστώ Κυρίω και την οποία ο απ Παύλος ονομαζει βασιλεία του Χριστού,του Υιού του Θεού, που Σήμερα ευαγγελιζεται επί της γης.
Όσοι προλάβουν κατά την διάρκεια του βίου τους και πράξουν δίκαια έργα που είναι τα έργα τα αξία της μετανοίας τους και ακολουθήσουν την οδό της Αλήθειας του Χριστού ,αυτοί μεταβαίνουν από τον θάνατο και την απώλεια στην αιώνια ζωή και για να το καταλάβουμε αυτό πως γίνεται θα πούμε ότι σήμερον γράφετε το όνομα των δικαίων εν πιστει στο βιβλίο της ζωης και αυτό το βιβλίο περιλαμβάνει αυτούς που θα μετέχουν στην ανάσταση των δικαίων προς απόκτηση της αιωνίου ζωής.
Περι της αγαπης ομιλει ο απ Παυλος στην Α Κορινθ ιγ΄1-7
θα σταθουμε στο εδάφιο 2 που λέγει το εξης:
"ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάναι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐθέν εἰμι. [13: 2]
Εδώ ο απ Παύλος ομιλεί προς την Εκκλησία της Κορίνθου, η οποία ταρασσόταν από έριδες ,τις οποίες δημιουργούσαν μερικοί που επαίρονταν για τις γνώσεις τους και μάλιστα για τις προφητειες περί των μελλόντων ...
Και έτσι υπήρχαν αντιδικίες και έριδες μεταξύ αδελφών με αποτέλεσμα να εκλειπει η αγάπη μεταξύ των αδελφών ήτοι να διασπάται ο άρρηκτους σύνδεσμος των μελών της Εκκλησίας, η οποία διάσπαση οδηγούσε σε χωρισμό και διαίρεση της εκκλησίας καθώς ο ένας έλεγε είμαι του Απολλω , ο αλλος του Παύλου , άλλος δε έλεγε εγώ είμαι του Χριστού και αυτό το έκανε βέβαια για να ξεπεράσει τους άλλους καυχωμένος στην δήθεν ανωτερότητα σε γνώση κρυμμένων μυστηρίων και προφητειών κλπ
Στην ουσία δάγκωναν ο ένας τον άλλον με αποτέλεσμα τον αφανισμό αλλήλων.
Αγαπη σημαίνει ειρηνική συνύπαρξη των αδελφών του Χριστού εννοείται μέσα στη τοπική Εκκλησια ,μέσα δηλ. στους κόλπους της Εκκλησίας και όχι κάποιοι που καυχώνται, ότι γνωρίζουν καλύτερα τις προφητείες και άρα θεωρούν εαυτούς αγιώτερους των άλλων και έτσι επιλέγουν την αποστασιοποίηση τους από την Εκκλησία....είτε μένοντας μόνοι τους στο σπίτι, είτε φτιαχνοντας μια μικρή ομάδα με την ίδια καυχηση περί γνώσεως των μελλοντων και στην ουσία φθείρουν την ενότητα του πνεύματος της Εκκλησίας με την διαρκή απουσία τους
Δυστυχώς αυτοί ειναι οι θιασώτες του ρητού " μακρυά και αγαπημενοι" καθώς το μακρυά είναι ακριβως εκείνο που διαρρυγνιει την αγαπητική σχέση των μελών της Εκκλησίας του Χριστού.
Τοτε στην Κόρινθο υπήρχαν οι διαιρέσεις και οι έριδες για θέματα γνωσεωςκαι χωρίζονταν οι αδελφοί μεταξύ τους διαφωνώντας για θέματα ερμηνείας προφητειών η μελλοντικών πραγμάτων και αναγκάσθηκε ο απ.Παυλος να πει τα υπέροχα λόγια ..εάν έχω πάσαν την προφητεία και γνωρίζω τα μυστήρια ..και δεν έχω αγάπη προς τους αδελφούς...είμαι ουδέν.
Μη ξεχνάμε ότι οποιαδήποτε διχοστασια μέσα στο Σωμα-Εκκλησια του Χριστού δεν επιτρέπεται εδάφιο σχετικό καθώς η διχοστασια παράγεται από σαρκικους και όχι πνευματικούς ανθρώπους. Το λέγει ο απ Παύλος ότι είστε έτι σαρκικοι που ανήκετε σε φατρίες που αντιστρατεύονται η μία την άλλη και έτσι διαιρείται η φθείρεται η ενότητα πνευματος της Εκκλησίας,μάλιστα της τοπικής Εκκλησίας εν προκειμένω της Κορίνθου.
Σε τελική ανάλυση οποιαδήποτε γνώση , προφητεία η άλλο τι χάρισμα θα πρέπει να υπηρετεί το ύψιστο πνευματικό αγαθό που είναι ο τέλειος σύνδεσμος της αγάπης μεταξύ των αδελφών του Χριστού και παιδιών του Θεου! Μάλιστα αυτόν το υπέροχο σύνδεσμο της αγάπης πρέπει να τον διατηρήσουμε αρρηκτο έως την ημέρα ερχομού του Κυρίου ώστε να μη καταισχυνθουμε , αν ο μη γενοιτο προκαλεσουμε φθορά στο Σώμα του Χριστού που είναι η Εκκλησία Του.
Για αυτο λέγει ο απ Παύλος οτι η "ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει· εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται. και πιο κάτω "νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη."
Η αγάπη αυτή όπως περιγράφεται από τον απ.Παυλο βεβαίως δεν είναι συναίσθημα ή κάτι ιδεαλιστικό, αλλά είναι το μεγαλύτερο δομικό στοιχείο του καρπού του αγίου πνεύματος του Θεού , και καρπός πνεύματος Θεού σημαίνει ένα ολοκληρωμένο Προϊόν που παρήγαγε το πνεύμα του Θεού στη ζωή μας.
Η αγάπη σημαίνει δοσιμο του εαυτού μας στην διακονία (η αγάπη δεν ζητεί τα εαυτής αλλά το συμφέρον των πολλών )βίωση ειρηνικής συνύπαρξης αγαστής συνοικοδομησης, των αδελφών του Χριστού εν τη Εκκλησια. Ο απ Παύλος λέγει προς τους αδελφους.."Ἀδελφοὶ, ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη αλλήλων"
Θεμελιώδες το εδάφιο αυτό , που αναφέρει ο απ Ιωαννης , στο πως μας βλέπει ο Θεός ως πνευματικά ζωντες επειδή ακριβως αγαπώμεν τους αδελφούς ! Συνδέει δηλ. την υπαρξη ζωσας πνευματικότητας των πιστών του Χριστού με την εφαρμοσμένη-κοινωνούμενη αγάπη που εχουν μεταξύ τους!
Παρατηρούμε σύνδεση του "μετέβημεν (στο αρχαίο κείμενο: μεταβεβήκαμεν ) εις την ζωήν" με το αιτιολογικό του " διότι αγαπώμεν τους αδελφούς".
Επίσης παρατηρούμε ότι το "αγαπώμεν"είναι ενεργητικού χρόνου,σημαίνει τώρα -σήμερα- ενώ το "μετέβημεν" είναι αορίστου (το δε μεταβεβήκαμεν χρόνου παρακειμένου)-που σημαίνει ότι έχουμε μεταβεί στη ζωή.
Επίσης παρατηρούμε ότι το "αγαπώμεν"είναι ενεργητικού χρόνου,σημαίνει τώρα -σήμερα- ενώ το "μετέβημεν" είναι αορίστου (το δε μεταβεβήκαμεν χρόνου παρακειμένου)-που σημαίνει ότι έχουμε μεταβεί στη ζωή.
Έτσι καταλαβαίνουμε ότι Σήμερον όσοι λογίζονται δίκαιοι εκ πίστεως από τον Θεό έχουν ήδη μεταβεί από την γενική του ανομου κόσμου κατάσταση θανάτου ενν. του δεύτερου θανάτου ήτοι απώλειας ,μια απώλεια στην οποία όλοι οι άδικοι του κόσμου - οι νεκροί πνευματικά έχουν ηδη καταδικασθεί ερήμην...και την οποία κατάσταση θανάτου ο απ Παύλος ονομάζει βασιλεία του σκότους...
Έτσι μόνο οι δίκαιοι πιστοί του Χριστού έχουν μεταβεί πνευματικά στη κατασταση ζωής ως ζώντες εν Χριστώ Κυρίω και την οποία ο απ Παύλος ονομαζει βασιλεία του Χριστού,του Υιού του Θεού, που Σήμερα ευαγγελιζεται επί της γης.
Όσοι προλάβουν κατά την διάρκεια του βίου τους και πράξουν δίκαια έργα που είναι τα έργα τα αξία της μετανοίας τους και ακολουθήσουν την οδό της Αλήθειας του Χριστού ,αυτοί μεταβαίνουν από τον θάνατο και την απώλεια στην αιώνια ζωή και για να το καταλάβουμε αυτό πως γίνεται θα πούμε ότι σήμερον γράφετε το όνομα των δικαίων εν πιστει στο βιβλίο της ζωης και αυτό το βιβλίο περιλαμβάνει αυτούς που θα μετέχουν στην ανάσταση των δικαίων προς απόκτηση της αιωνίου ζωής.
Περι της αγαπης ομιλει ο απ Παυλος στην Α Κορινθ ιγ΄1-7
θα σταθουμε στο εδάφιο 2 που λέγει το εξης:
"ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάναι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐθέν εἰμι. [13: 2]
Εδώ ο απ Παύλος ομιλεί προς την Εκκλησία της Κορίνθου, η οποία ταρασσόταν από έριδες ,τις οποίες δημιουργούσαν μερικοί που επαίρονταν για τις γνώσεις τους και μάλιστα για τις προφητειες περί των μελλόντων ...
Και έτσι υπήρχαν αντιδικίες και έριδες μεταξύ αδελφών με αποτέλεσμα να εκλειπει η αγάπη μεταξύ των αδελφών ήτοι να διασπάται ο άρρηκτους σύνδεσμος των μελών της Εκκλησίας, η οποία διάσπαση οδηγούσε σε χωρισμό και διαίρεση της εκκλησίας καθώς ο ένας έλεγε είμαι του Απολλω , ο αλλος του Παύλου , άλλος δε έλεγε εγώ είμαι του Χριστού και αυτό το έκανε βέβαια για να ξεπεράσει τους άλλους καυχωμένος στην δήθεν ανωτερότητα σε γνώση κρυμμένων μυστηρίων και προφητειών κλπ
Στην ουσία δάγκωναν ο ένας τον άλλον με αποτέλεσμα τον αφανισμό αλλήλων.
Αγαπη σημαίνει ειρηνική συνύπαρξη των αδελφών του Χριστού εννοείται μέσα στη τοπική Εκκλησια ,μέσα δηλ. στους κόλπους της Εκκλησίας και όχι κάποιοι που καυχώνται, ότι γνωρίζουν καλύτερα τις προφητείες και άρα θεωρούν εαυτούς αγιώτερους των άλλων και έτσι επιλέγουν την αποστασιοποίηση τους από την Εκκλησία....είτε μένοντας μόνοι τους στο σπίτι, είτε φτιαχνοντας μια μικρή ομάδα με την ίδια καυχηση περί γνώσεως των μελλοντων και στην ουσία φθείρουν την ενότητα του πνεύματος της Εκκλησίας με την διαρκή απουσία τους
Δυστυχώς αυτοί ειναι οι θιασώτες του ρητού " μακρυά και αγαπημενοι" καθώς το μακρυά είναι ακριβως εκείνο που διαρρυγνιει την αγαπητική σχέση των μελών της Εκκλησίας του Χριστού.
Πως μπορεί άραγε κάποιος να λέγει ότι αγαπά τους αδελφούς και να λείπει από την συνάθροιση, έχοντας μέσα του υπερηφάνεια ότι γνωρίζει καλύτερα μάλιστα προφητείες περί των μελλοντων...
Το ενωτικό πνεύμα της Αληθειας ρητά δηλώνει " ότι όποιος δεν αγαπάει τους αδελφούς δεν αγαπάει τον Θεό!"
Το ενωτικό πνεύμα της Αληθειας ρητά δηλώνει " ότι όποιος δεν αγαπάει τους αδελφούς δεν αγαπάει τον Θεό!"
Δεν πρέπει λοιπόν να υπάρχουν διχοστασιες μεταξύ αδελφών ένεκεν διαφορετικών ερμηνειών σε προφητείες π.χ Περί μελλοντικής χιλιετους βασιλείας επί της γης, ή περι μέλλουσας ευκαιρίας των αμετανόητων σήμερα καθώς υπερτονιζουν την ιδιότητα της αγάπη του Θεού εις βάρος των άλλων ιδιοτήτων του Θεού που είναι η Δικαιοσύνη και η Κρίση. Ειδικά για την έννοια της Κρίσεως του Θεού δεν διστάζουν οι αγαπώντας την δογματική της μελλοντολογίας να την αλλοιώσουν και να την ορίσουν ως μελλοντική ευκαιρία, ενώ η ορθή ερμηνεία της Κρίσεως είναι η ειλημμενη , βάσει των σημερινών πεπραγμένων εκάστου, δίκαιη απόφαση του Θεού περί απωλειας κάθε αδίκου ή αμετανοήτου ή αστνειδήτου ανθρώπου .
Τοτε στην Κόρινθο υπήρχαν οι διαιρέσεις και οι έριδες για θέματα γνωσεωςκαι χωρίζονταν οι αδελφοί μεταξύ τους διαφωνώντας για θέματα ερμηνείας προφητειών η μελλοντικών πραγμάτων και αναγκάσθηκε ο απ.Παυλος να πει τα υπέροχα λόγια ..εάν έχω πάσαν την προφητεία και γνωρίζω τα μυστήρια ..και δεν έχω αγάπη προς τους αδελφούς...είμαι ουδέν.
Μη ξεχνάμε ότι οποιαδήποτε διχοστασια μέσα στο Σωμα-Εκκλησια του Χριστού δεν επιτρέπεται εδάφιο σχετικό καθώς η διχοστασια παράγεται από σαρκικους και όχι πνευματικούς ανθρώπους. Το λέγει ο απ Παύλος ότι είστε έτι σαρκικοι που ανήκετε σε φατρίες που αντιστρατεύονται η μία την άλλη και έτσι διαιρείται η φθείρεται η ενότητα πνευματος της Εκκλησίας,μάλιστα της τοπικής Εκκλησίας εν προκειμένω της Κορίνθου.
Σε τελική ανάλυση οποιαδήποτε γνώση , προφητεία η άλλο τι χάρισμα θα πρέπει να υπηρετεί το ύψιστο πνευματικό αγαθό που είναι ο τέλειος σύνδεσμος της αγάπης μεταξύ των αδελφών του Χριστού και παιδιών του Θεου! Μάλιστα αυτόν το υπέροχο σύνδεσμο της αγάπης πρέπει να τον διατηρήσουμε αρρηκτο έως την ημέρα ερχομού του Κυρίου ώστε να μη καταισχυνθουμε , αν ο μη γενοιτο προκαλεσουμε φθορά στο Σώμα του Χριστού που είναι η Εκκλησία Του.
Για αυτο λέγει ο απ Παύλος οτι η "ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει· εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται. και πιο κάτω "νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη."
Η αγάπη αυτή όπως περιγράφεται από τον απ.Παυλο βεβαίως δεν είναι συναίσθημα ή κάτι ιδεαλιστικό, αλλά είναι το μεγαλύτερο δομικό στοιχείο του καρπού του αγίου πνεύματος του Θεού , και καρπός πνεύματος Θεού σημαίνει ένα ολοκληρωμένο Προϊόν που παρήγαγε το πνεύμα του Θεού στη ζωή μας.
Η αγάπη σημαίνει δοσιμο του εαυτού μας στην διακονία (η αγάπη δεν ζητεί τα εαυτής αλλά το συμφέρον των πολλών )βίωση ειρηνικής συνύπαρξης αγαστής συνοικοδομησης, των αδελφών του Χριστού εν τη Εκκλησια. Ο απ Παύλος λέγει προς τους αδελφους.."Ἀδελφοὶ, ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη αλλήλων"
